متن اهنگ من فقط رد شده یک لحظه نگاهش کردم علی جوادزاده

من فقط رد شد و یک لحظه نگاهش کردم
بعد یک عمر نمازم را قضایش کردم
فقط نگاهش کردم
نگاهش کردم
مادرم تا فهمید که سرخوش و دیوانم
اسم زیبای تورا زیر کتک لو دادم
من به تو دل دادم
به تو دل دادم
دین و دنیای دلم بر من بوسه بزن
جون خودم شتر دیدی ندیدی

متن اهنگ تو فرق داری مهیار

بلدی حرف نزنی اصن

میتونی بشینی اینجا پس

نه بفهمم نه بزن زل

به منِ داغونِ سیاه مست

بلدی فکر کنی یه روحم

فکر کنی چون ساکتم خوبم

نبینی اشکامو تو بارون

باورت بشه این دروغم

یه شبایی آدم یادش میره دلیل خندش

یه ابرم و میبارم رو این شهر درندشت

تو فشارم شدم آروم بغلم کن

یه روزی پیریم و پایانشو میگیریم جشن

تو اینجایی چون فرق داری واسه من با مردم

بغلم کن

اگه دنیا داره میکوبتم کنارمی اقلا تو

بغلم کن

متن آهنگ مجید رضوی مثل تو حسوده قلبم بدون من تنها هیچ جایی نرو

هر کی بجز تو پیشم باشه سر میبره سریع حوصلمو
اصن هر چی که هست تقصیر من دیگه غصه نخور
نگاه تو روی منه کشته منو
باهات لج میکنم هر موقع که عشقم بگیره
میای خاموش کنی آتیشمو حرصم میگیره
میخوام جدی باشم اخم میکنم
لوس میکنی خندم میگیره
منم شدم مثل تو مثل تو مثل تو
منو کی بلده نصف تو نصف تو نصف تو
من چشام خستس ولی از قصد تا این ساعت بیدارم
فقط به عشق تو عشق تو عشق تو
حسوده قلبم بدون من تنها هیچجایی نرو جایی نرو
هر شب من به تو وصلم
دیگه داری بیست چاری منو
هر وقت من با تو قهرم
یهو بهم میگی دوست داری منو
دوست داری منو
دوست داری منو
باهات لج میکنم هر موقع که عشقم بگیره
میای خاموش کنی آتیشمو حرصم میگیره
میخوام جدی باشم اخم میکنم لوس میکنی خندم میگیره
منم شدم مثل تو مثل تو مثل تو
منو کی بلده نصف تو نصف تو نصف تو
من چشام خستس ولی از قصد تا این ساعت بیدارم
فقط به عشق تو عشق تو عشق تو
منم شدم مثل تو مثل تو مثل تو
منو کی بلده نصف تو نصف تو نصف تو
من چشام خستس ولی از قصد تا این ساعت بیدارم
فقط به عشق تو عشق تو عشق تو

متن اهنگ جدید محسن لرستانی تو دلت قرصه

همه جوره بودم اما دیگه نیستم
میرم این بار روی حرفام وای میستم
بار اول نی که زخم میخورم از آدما منم سادمو
نه تو اینجوری میتونی نه من اینجور
یکی ام نیست که بگه خب مگه مجبوری
چی میخوای تو از دل این رابطه بگو خب چته
آخه که تو تنها نمیشی تو دلت قرصه
تو اگه بخوای پر میشه دورت بشمار سه
ولی حالا برعکس تو من کیو دارم کی حالمو میپرسه
یادت میاد چیا میگفتم
بارون میاد یادت میوفتم
دوباره میزنم تو کوچه
میاد واسه من هرچی پوچه
تو نور منی بین این همه سایه
بس کن عزیزم گوشه کنایه
نه تو تنها نمیشی تو دلت قرصه
تو اگه بخوای پر میشه دورت بشمار سه
ولی حالا برعکس تو من کیو دارم کی حالمو میپرسه
آخه دل من گیره توئه تو که نمیفهمی این جدایی تقصیر توئه تو که نمیفهمی
شب و روز همش کارم شده گریه و زاری به خدا بدجور دیوونتم تو که نمیفهمی
یادت میاد چیا میگفتم
بارون میاد یادت میوفتم
دوباره میزنم تو کوچه
میاد واسه من هرچی پوچه

متن آهنگ سنگسار از بهرام و علی سورنا

(سورنا)
تو روز مرگ زندگی تو صحرای خشک
تن‌ بیابون زیر شلاق خورشید
روز مرگ حرکت و ‌باد امید
جمعیتی منتظر به فرمان مرگ
زنی رو کشیدن با زوزه بلند
از خط خونش رو‌ خاک خسته
یه کلاغ نشست رو‌ بوته های گز
یه سوار ایستاد با مویه های اسبش
سنگ ها دست ها رو‌ سرزنش می کردن
زمین گشنه خندید به خندقش
زنو ‌کشیدن به مسلخ
و زمین اونو بلعید تا گردنش
همین که فرو شد
یه لحظه سکوت شد
یکی گفت بکشید این فاحشه رو
پرتاب شروع شد
سنگ اول نفرتو زد به گونه ش
آه کشید کلاغ از بوته ها بلند شد
سنگ دوم شونه شو شکست
کلاغ چرخید دور بوته های گز
سنگ سوم شکست دندون های زن رو
سوار افتاد از زین با مویه های اسبش
یه بچه تو جمع منجمد شد قلبش
یه نظامی رفت سمتش یه دندون داد دستش
صداش زد بزن حصار جمع رفت کنار
پرتاب کرد دندونو ‌با فشار
تاب خورد و ایستاد
دقیقا مماس گونه های زن
همه چی آروم بود تا یک‌سنگ محکم
از جمعیت خورد توی چشای زن
زانوی کودک شکست روی خاک
و سر زن به روی شونه ها شکست

[همخوان]
میاد سرمای زوزه به صدات
گرگ زخمی بزن دوباره پوزه به شکار
شرح حال ما نبرد بود با پوچی
می رقصیم با هم فردای روز اتفاق
میاد سرمای زوزه به صدات
گرگ زخمی بزن دوباره پوزه به شکار
شرح حال ما نبرد بود با پوچی
می رقصیم با هم فردای روز اتفاق

دوباره کشتن جاده رو
تموم کردن یه مراسم ساده رو
تا شنیدن صدای گریه های نوزاد
جمع گفت چال کنید نوزاد و مادر رو
پیشوا گفت که می سپاریم به دنیا
شب درازه و تیزه دندون گرگ ها
جمع قبول کرد این پیشنهادو
و ‌کم کم پیش گرفت راه دهاتو

[همخوان]
میاد سرمای زوزه به صدات
گرگ زخمی بزن دوباره پوزه به شکار
شرح حال ما نبرد بود با پوچی
می رقصیم با هم فردای روز اتفاق
میاد سرمای زوزه به صدات
گرگ زخمی بزن دوباره پوزه به شکار
شرح حال ما نبرد بود با پوچی
می رقصیم با هم فردای روز اتفاق

غروب ‌پخش شد رو ظهر تابنده
انگار که اتفاقی نیفتاده بود
یه تصویر مبهم پشت کوره راه از ده
یه سوار و کلاغ و نوزاد و آینده

(بهرام)
وسط کویر تنهاییاشون
خون زن چسبیده کف دمپاییاشون
با پاهای خونی میرن سمت ده
و خیالشون راحته که شب می خوابن آروم
دست میندازن روی شونه های هم
به هم میگن عاقبت زن چه سیاه بود
غافل از اینکه یه جسد کافی نیست
واسه این همه گرگ وسط این همه بیابون
گرگا رد پاهارو می بینن
جَری می شن رد خونو میگیرن
توله هاشون هنوز کوچیکن گشنه ان
گله گنده ست وحشی و درشتن
همه باهم راه می افتن آخر
تصمیم مشخصه مسیرم که راحت
ده معلومه همونجائه ته جاده ست
و راه خیلی دور نی می رسن زیر یه ساعت
بو میاد بوی گل و آهن
همه خوابن پنجره ها بازن
خونه ها کوچیکن همه تو اتاقن
این واسه گرگا یه شکار ساده ست
دور چراغا می چرخن پروانه ها
جیرجیرکا می خونن آواز بیچاره ها
گوشت نرم نوزاد قبلی مزه کرده
گرگا میرن یه راست به سمت گهواره ها
می پرن از خواب مادرا پریشون
جیغ میکشن که گرگا زدن شبیخون
مردای ده با سنگ کف دستشون
که باقی مونده از مراسم همین امروز
ولی این سنگا این دفعه چقدر ضعیفن
با سنگ نمیشه این گرگارو بکنن بیرون
برق می زنه تو شب چشم سرخشون
می افته تیکه های گوشت نوزاد از لب دندون
وقتی وحشت میگیره همه جارو
همه قبول می کنن اولین ایده ها رو
یکی سر چوبشو آتیش زد و اورد
گفت فقط با آتیش میشه ترسوند گرگارو
دستاش از ترس یخ کرده بود و لرزید
چوب از دستش افتاد تو همهمه زوزه ها
چقدر این شعله ها وحشی و سریعن
آخ چقدر خشک و پوشالین دیوار این خونه ها
من ازون دور دیدم رقص بدنارو
دیدم آتیش عدالت گرفته فضارو
اشک شوقم چکید رو یال اسبم
وقتی بوی گوشت سوخته پر کرد هوارو
دیدم منقار لاشه خوار کلاغارو
دلم واسه مردم این ده که نسوخت هیچ
یه آتیش کوچیک روشن کردم و
تماشا کردم زیبایی انتهارو

متن آهنگ شعر بیداری از بهرام و علی سورنا

(سورنا)
این آسمون سال هاست ستاره دریده
پس بذار رعدش رو صدا بزنیم ها؟
که زندگی رو واسه اجاره ندید
پرنده ای که پروازو بی اجازه پرید
به دار کشیده شد تن غمین ما بارها
و تماشا بود نصیب کفتار ها
تو هزار زن تو هزاره غریب
کنار هزار مرد فرزند اعدام زمین
خسته از جسارت
یه شهر بعد غارت
تلاش می کنم انتخابو
اما یه کوه غم توم دفنه از شرارت
هنوزم در به در میرم
جر خورده قلبم از بس که جنگیدم
سرد و زخمی می رسه بهار
من هر بار از ته لحظه ترسیدم
رقصیدم تو سایه شیطان
در حال فرار از دست نه میلیارد انسان
تو این خلاء بیگانگی
مواجهه زخم های روحه زیر سیلان
هر بار گلوله کرد امیدو‌ رنگ خون
می خورم به پوچ
پا میشم که بدونم که زنده م
می خونم بدونی چی گذشت بمون
یه سرزمین حاشیه نطفه دارم
یه باغ از خلاء میون حفره ها دفن
تو این خاک انسان کش جویبار خون
من هر‌کی رو شناختم مرد کنارم
هر سوار آزاد رو به میله می بستن
شبانه کش هایی که از سپیده می ترسن
درنده ها رو باید درید
من اگه درنده نبودم بهم نمی رسید فرهنگ
میون کفتار ها
لا بزدلا گذشتم من از نقاب ها
رازمو توی گوش فاحشه ها خوندم
شعر‌ بیداریم می چرخه تو تخت خواب ها ولی…

مبارزه از یادمون نمیره
تو ‌این خاک مرده هر روز می رویه میله
سوز از بانگ انسان می شکنه استخون زندان رو
بخیه های سر پاره میشه
و ‌خون احساس های مرده تازه میشه
توم یه زندانی می کشه داد
تا بکاره بذرمو برابر و آزاد

(بهرام)
می‌دَمِه تو وجودم صبح و
میشکونم من این قبحو
که آدما به زبون بیارن سیاه و سرخو
خوب گوشاتو پر کن فکرتو بکن کنترل
که یاد بگیری فرق تخیل و توهمو
بریده روزگار کلی زبون تندو
کلی غول سیاه موند تو کمد
کی نشنیده که تو باغ حسرت صدای بلبل؟
هرکاری خواستی بکن
که اگه نکردی تنگ کردی کلی خلقو
دنبال این نیستم که بدم سمت و سو بهت
من همین پشت جام خوبه
یه کمی گنده میشی می بینی که جامعه
الگو بودنو چه زود میکنه فرو بهت
بعدم میخنده به سقوطت
همه یه سرگرمی ساده ایم واسه توده
و زندان یه فکره
پشت نگاه خشک و محدود و فرسوده
وقتی گم بشی تو خودت
دیگه مهم نیست کدوم ور دره خونه
من خودمو رو دوشم میکشم و توی کوچم
من از دنیا فارغم
من هم پرم و پوچم
موسیقی می شم تو گوشم
من مخلوق و خالقم
من هم تنهام و هم تو جمع
هم بیرونشم هم توشم
کلا متناقضم
ولی صاف و صادقم
میخوای بازم از این قصه ها بگم؟
دنبال سایه های توتم
بهشون فضا بده تا بهشون صدا بدم
بهار پایان حیاته واسه ما تکه های یخ
غوطه ور رو دریای قصه های مرگ

مبارزه از یادمون نمیره
تو این خاک مرده هر روز میرویه میله
سوز از بانگ انسان میشکنه استخون زندان رو
بخیه های سِر پاره میشه
و خون احساس های مرده تازه میشه
توم یه زندانی می کشه داد
تا بکاره بذرمو برابر و آزاد